oswoić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

przyzwyczaić się do kogoś lub czegoś i zacząć traktować tę osobę lub rzecz naturalnie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	przyswoić się przywyknąć przyzwyczaić się
	antonimy:	odwyknąć odzwyczaić się

wzrok oswoił się; oczy oswoiły się; ludzie oswoili się; dzieci oswoiły się
oswoić się z ciemnością, z mrokiem, ze światłem, z wodą; z jakąś atmosferą, myślą, sytuacją..., z czyjąś obecnością, z rzeczywistością, z widokiem kogoś/czegoś
oswoić się łatwo, szybko
móc, musieć, pozwolić, próbować, zdążyć oswoić się

	To była Egipcjanka. Tak ją nazywałyśmy, zanim nie oswoiła się z nami. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
	Minęły trzy, a może cztery lata. Przez ten czas zdziczały na rubieżach cywilizacji chłopak oswoił się nieco i ze sobą, i ze światem. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
	W powietrzu unosił się dokuczliwy odór lizolu, ekskrementów i długo nie mogli oswoić się z półmrokiem. źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971
	Dopiero gdy oczy oswoiły się z ciemnością, zobaczyli, że znajdują się jakby w przedsionku do piwnicy. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
	Oswoiła się z kamerą, a odrobina naturalnej tremy, która pozostała, dodawała jej tylko wdzięku. źródło: NKJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oswoiłem się +(e)m się oswoił	oswoiłam się +(e)m się oswoiła	oswoiłom się +(e)m się oswoiło	oswoiliśmy się +(e)śmy się oswoili	oswoiłyśmy się +(e)śmy się oswoiły
2 os.	oswoiłeś się +(e)ś się oswoił	oswoiłaś się +(e)ś się oswoiła	oswoiłoś się +(e)ś się oswoiło	oswoiliście się +(e)ście się oswoili	oswoiłyście się +(e)ście się oswoiły
3 os.	oswoił się	oswoiła się	oswoiło się	oswoili się	oswoiły się

bezosobnik: oswojono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oswójmy się
2 os.	oswój się	oswójcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oswoiłbym się bym się oswoił	oswoiłabym się bym się oswoiła	oswoiłobym się bym się oswoiło	oswoilibyśmy się byśmy się oswoili	oswoiłybyśmy się byśmy się oswoiły
2 os.	oswoiłbyś się byś się oswoił	oswoiłabyś się byś się oswoiła	oswoiłobyś się byś się oswoiło	oswoilibyście się byście się oswoili	oswoiłybyście się byście się oswoiły
3 os.	oswoiłby się by się oswoił	oswoiłaby się by się oswoiła	oswoiłoby się by się oswoiło	oswoiliby się by się oswoili	oswoiłyby się by się oswoiły

bezosobnik: oswojono by się

bezokolicznik: oswoić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oswoiwszy się

gerundium: oswojenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: oswajać się

+

oswoić się

+

z KIM/CZYM

Zob. swój