szczęśliwie II

I
  • mówiący wie, że jest tak, jak mówi i wie, że mogło tak nie być; dobrze, że tak jest
  • komentarz przyrematyczny

  • wykładnik postawy emocjonalnej

  • synonimy:  szczęściem
    (quasi)synonimy:  na całe szczęście
    na szczęście II
    antonimy:  niestety
    (quasi)antonimy:  na nieszczęście
  • Po założeniu kraty na schodach pijacy szczęśliwie zniknęli.

    źródło: NKJP: Elżbieta Baniewicz: Anna Dymna - ona to ja, 1997

    Ja sądzę, że wtedy funkcjonowała jeszcze, szczęśliwie, pewna doktryna estetyczna.

    źródło: NKJP: Barbara Ziembicka: Najprostszą drogą : rozmowy z artystami, 1998

    Ale szczęśliwie rana nie jest groźna...

    źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958

    Tej nocy wypadła mi szczęśliwie pierwsza kolejka warty.

    źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955

    Ale tak się złożyło, szczęśliwie czy nieszczęśliwie, że była dość blisko.

    źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996

  • część mowy: partykuła

  • szczęśliwie _
    w Zd. twier.
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
    często w parentezie
CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  szczęśliwie I 
Data ostatniej modyfikacji: 29.12.2018